RZECZY I MIŁOŚĆ DO NICH

Widzimy wiecznie rzeczy, których nam brak.

Zapominamy kochać te, które już mamy.

A skoro leży niewykorzystane, czy nie lepiej przekazać to komuś, kto w tym momencie zrobi z tego użytek?
 
Sama rzecz, może do nas wrócić w odpowiednim momencie, w innej postaci lub formie, lecz wciąż służyć tej samej aktywności, jednocześnie przynosząc ze sobą wiele na planie niematerialnym z tego, co w międzyczasie zrobił człowiek, który rzecz od nas zabrał.
 
A jeśli już jakiejś rzeczy nie kochamy… Czy nie lepiej znaleźć jej kochający dom?
CO JEŚLI RZECZY MAJĄ ŚWIADOMOŚĆ
Wszystkie pradawne cywilizacje i kultury, których pozostałości podziwiamy do dzisiaj miały w sobie Mądrość, by żyć w ukochanym miejscu (takim, którego chce się bronić nawet kosztem własnego życia), wśród ukochanych ludzi z ukochanymi rzeczami, bo wtedy nawet najmniejszy detal, człowiek chce zamienić w prawdziwą sztukę, a nie jedynie użyteczność, czy wygodę.
 
Domy, płoty, okna, talerze, sztućce, lustra, filiżanki, meble, zegarki, wieszaki, buty, dywany, łózka, ściany… wszystko… dostrzegali, kochali i zamieniali w sztukę, a co za tym idzie – osobną kulturę, której źródło biło w tych ludziach i było związane z miejscem, w którym mieszkali. Z czasem… unikalna kultura przekształcała się w cywilizację, o których mówi się do dziś.
Obecnie stawiamy ponad wszystko pieniądz i nabywamy wiele gotowych rzeczy, a regionalne kultury i produkty zanikają lub tracą na wartości. Przestaliśmy rozwijać sztukę, zaczeliśmy jedynie odtwarzać lub kontynować to, co pozostawili Przodkowie, a być może... oni jedynie zaczeli pracę i wskazali nam kierunek.

W pośpiechu i gonitwie załatwiamy, co nam potrzebne w materii. Idziemy do sklepów, wybieramy coś z oferty, później nawet tego nie dostrzegamy, ważne, że jest załatwione, bo czeka cała lista kolejnych rzeczy, na które trzeba zarobić, a w międzyczasie artyści i rzemiosła powoli znikają, tak samo jak lokalne tradycje. Nawet w miejscach, w których wydaje się, że żadnej unikalnej sztuki nie było, można ją odkryć w najprostszych rzeczach codziennego użytku, które po prostu przegapiamy, spychamy lub ich nie widzimi, bo przestały być 'modne’.

Wiele z takich rzeczy jest postrzegane w Polsce jako przeżytek i wymieniane stopniowo na fabrycznie, nowoczesne produkty i chociaż kuszą one jakością, estetyką i ceną… nie mają tego czegoś, co było w rzeczach używanych przez naszych dziadów i babcie.

Spodobało się?

UWAGA! TEKSTY NA TEJ STRONIE NIE SĄ PORADĄ MEDYCZNĄ ANI WSKAZÓWKĄ DO SAMODZIELNEJ TERAPII. W WIĘKSZOŚCI SĄ TO ROZWAŻANIA NAD PROBLEMAMI WSPÓŁCZESNYCH LUDZI.

ZDJĘCIE: RAMAN DEEP, LUCA LAURENCE, PAVAN REDDY, TOPE A. ASOKERE..

Start typing and press Enter to search

error: Zawartość chroniona.